🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴
ေရွးဦးစြာ ဘုရား တရား သံဃာ ဆရာ မိဘ နွင္႔ ျပစ္မွားမိသူမ်ားကုိ ကန္ေတာ႔ရမည္။ ယင္းေနာက္ သီလ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကုိေဆာက္တည္ျပီး သတၱ၀ါမ်ားကုိ ေမတၱာပုိ႔ရမည္။ ေမတၱာ ပုိ႔ျပီးလွ်င္ ဆင္းတုေတာ္ ျမတ္စြာဘုရားထံမွာ ကမၼ႒ာန္းကုိေပးသနားရန္ ေတာင္းပန္ျပီး ၾကာၾကာထုိင္နုိင္သည္႔ နည္းျဖင္႔ထုိင္ရမည္။
ေယာဂီသည္ သမာဓိ ထူေထာင္ရန္ သမထ ကုိ ေရွးဦးစြာ က်င္႔ရမည္။ထြက္သက္
၀င္သက္ကုိ ပကတိ အတုိင္းရွဴ၍ နွာသီးဖ်ားမွာ ထားရမည္။ နွာသီးဖ်ားကုိ ထြက္ေလ
၀င္ေလ တုိးတုိင္းသိသိ ေနေအာင္ သတိထား ရွဳမွတ္ရမည္။ ငါ အပါယ္တံခါး
ပိတ္လိမ္႔မည္ ဟူေသာယံုၾကည္ခ်က္ျဖင္႔ ထက္ထက္သန္သန္ ရွဳမွတ္ေနရမည္။
ေညာင္းအားၾကီးလွ်င္ ေနရာ ျပင္နုိင္သည္။ ရွဳမွတ္ဖန္မ်ားလွ်င္ နိမိတ္ တစ္ခုခု ျမင္လာတတ္၏။ နွာသီးဖ်ားကုိ တုိးေသာ ထြက္ေလ ၀င္ေလ ကုိ သိေအာင္ ရွဳမွတ္ဖန္မ်ားေသာအခါ ထြက္ေလ ၀င္ေလသည္ ေလေျမာင္းၾကီးပမာ ျဖစ္ေပၚဟန္ ထင္ျမင္လာတတ္သည္။ ထြက္ေလသည္ နွာသီး၀ အျပင္သုိ႔ တစ္ထြာ တစ္ေတာင္ ရွည္ထြက္သြားပံု၊ ၀င္ေလသည္ ခ်က္ထိေအာင္ေရာက္သြားပံုတုိ႔ကုိ ထင္ျမင္တတ္သည္။ နွာသီး၀မွာ ထြက္ေလ ၀င္ေလသည္ မီးခုိးျဖဴလုိ တစ္ခါ တစ္ခါ အျဖဴခုိးနွင္႔ ေရာလ်က္ ေရႊ မွဳန္႔ ေငြ မွဳန္႔လုိ တစ္ခါ တစ္ခါ ပုလဲလံုးေလးလုိ အခ်ိဳ႔ေယာဂီမ်ား ထင္ျမင္တတ္ၾကသည္။
သမာဓိရင္႔လာရင္ ပုလဲလံုးေလးမ်ားအေရာင္ေတာက္လာျပီး ထိုအေရာင္ျဖင္႔ ၀မ္းထဲရွိ အရာမ်ားကုိပင္ျမင္တတ္သည္။ အျခားအာရံုနိမိတ္မ်ားကုိလည္း ျမင္တတ္သည္။ ထုိနိမိတ္တစ္ခုခု ေပ်ာက္သြားလွ်င္ နွာသီး၀က ထြက္ေလ ၀င္ေလ ျပန္မွတ္ရမည္။ ထုိထင္လာေသာ နိမိတ္မ်ားကုိမူ နွစ္သက္ေက်နပ္မေနရေပ။ နိမိတ္ကုိ နွစ္သက္ေက်နပ္ျပီး မိမိကုိယ္ကုိ အထင္ၾကီးေနလွ်င္ ကမၼ႒ာန္း အလုပ္ကုိ အေနွာင္႔အယွက္ျဖစ္တတ္သည္။
ထုိသုိ႔ေတြ႔ေသာ နိမိတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ဥဂၢဟ နိမိတ္(ၾကြတက္လာေသာအာရံု) ဟုေခၚသည္။ ထုိနိမိတ္မ်ားမွ ထင္ရွားေသာ ဂံုညင္းခန္႔ ဥသွ်စ္သီးခန္႔ နိမိတ္ တစ္လံုးလံုးကုိ နွာသီးဖ်ားနွင္႔ တစ္ေတာင္ခန္႔ေနရာမွာ ျမင္ေအာင္ မ်က္စိမွိတ္လ်က္ အာနာပါန ကုိရွဳ၊ ထုိနိမိတ္လံုးသည္ အစတြင္ မိမိထားလုိေသာ ေနရာမွာ ေရာက္လာသလုိလုိ ေပ်ာက္သြားသလုိလုိထင္တတ္သည္။ ၾကာေသာအခါ မေပ်ာက္ေတာ႔ဘဲ မ်က္စိဖြင္႔ၾကည္႔လွ်င္ပင္ ျမင္ေနတတ္၏။ သုိ႔ရာတြင္ မ်က္စိမွတ္၍ စိတ္ျဖင္႔ျမင္ေအာင္ၾကည္္႔ရသည္။ ၾကည္႔ဖန္မ်ားလွ်င္သမာဓိ ခုိင္ျမဲျပီး နိမိတ္လံုးသည္ ေနလအေရာင္ထက္ပင္ လင္းထိန္ ေအးျမ လာတတ္သည္။
ထို နိမိတ္သည္ မိမိ ေရွ႔မွာ တည္ျငိမ္ေနလိမ္႔မည္။ ထုိနိမိတ္ကုိ ပဋိဘာဂ နိမိတ္(သမထ ရွဳရာတြင္ ေနာက္ဆံုးထင္ေသာ အာရံု) ဟု ေခၚသည္။ ထုိ ပဋိဘာဂ နိမိတ္ကုိ ၾကည္႔ ရွဳေနလွ်င္ ၾကာေလ ထင္ရွားေလ၊ျငိမ္သက္ေအးခ်မ္းေလ ျဖစ္ျပီး ပီတိ(နွစ္သက္မွဳ) ျဖစ္လာလိမ္႔မည္။ ပီတိ ျဖစ္လွ်င္ သုခ (ခ်မ္းသာမွဳ)ျဖစ္၏။ ထုိသုိ႔ သုချဖစ္လွ်င္ ဧကဂၢတာ(ခုိင္ျမဲတည္တ႔ံမွဳ)ျဖစ္သည္။ ထုိအခါ ထုိပဋိဘာဂနိမိတ္အာရံု ကုိျမင္သည္မွတပါး အျခားဘာကုိမွ် မျမင္ေတာ႔ေပ။ သုိ႔ျဖစ္၍ စ်ာန္အဂၤါ ငါးပါး(၀ိတက္.၀ိစာရ.ပီတိ.သုခ. ဧကဂၢတာ)ျပည္႔စံုျပီး ပထမစ်ာန္ေဇာက်ေလသည္။ ထုိပဋိဘာဂ နိမိတ္ကုိ ၾကည္႔ျမင္ေနေသာ ေယာဂီမွာ သေဘာတရားငါးမ်ိဳးပါ၀င္ေသာ ပထမ စ်ာန္စိတ္ ျဖစ္လာသည္။ ပထမ စ်ာန္ ကုိရလာသည္ဟု ဆုိလုိသည္။ အာနာပါန သမထ မွ်သာမဟုတ္ အျခား မည္သည္႔သမထ ကုိမဆို သမာဓိ ရေအာင္ ေရွးဦးစြာ က်င္႔ရပါမည္။
#၀ိပႆနာတက္၍ ရွဳမွတ္နည္း။
ဆုိခဲ႔သည္ ဥဂၢဟ နိမိတ္မ်ိဳးကုိ ခပ္ၾကာၾကာျမင္ရလွ်င္ သမာဓိ အေတာ္အားေကာင္းျပီးျဖစ္သည္။ ၀ိပႆနာ ကုိေျပာင္းျပီး ရွဳမွတ္မည္ျဖစ္သျဖင္႔ အာနာပါန ရွဳခါနီးက ျပဳသလုိ ကန္ေတာ႔ျခင္း၊ သီလ ေဆာက္တည္ျခင္း တုိ႔ကုိျပဳရမည္။ ၀ိပႆနာတရားကုိငါရမည္ဟု ထက္သန္စြာ.ယံုၾကည္ စိတ္ေမြးရမည္။ ထုိ႔ေနာက္ မိမိထုိင္တတ္သလုိ ထုိင္ျပီး (၁၀)မိနစ္ခန္႔ နွာသီးဖ်ား၌ ထြက္ေလ ၀င္ေလ ထြက္ျခင္း ျဖစ္ေပၚျခင္း ေပ်ာက္သြားျခင္းသေဘာတုိ႔ကုိ အနိစၥ (အျမဲမရွိ) ဟု ရွဳမွတ္ရမည္။ (၁၀)မိနစ္ (၁၅)မိနစ္ ခန္႔ရွိေသာအခါ မိမိ၏ငယ္ထိပ္ကုိ အာရံုျပဳ၍ ငယ္ထိပ္မွာ စိတ္ထားရမည္။ ငါးမူးေစ႔ က်ပ္ေစ႔ခန္႔ရွိ ငယ္ထိပ္ေနရာတြင္ ေအးခနဲ ပူခနဲ ေႏြးခနဲ ေတြ႔ရတတ္သည္။ စိတ္ကုိမလြင္႔ေစရ။ ငယ္ထိပ္ေနရာမွ အာရံုသည္ လွဳပ္လာ ၾကီးက်ယ္ပြါးမ်ားလာတတ္သည္။
တရြရြ တဖြဖြ တဖြဲဖြဲ တသဲသဲ ျဖစ္လာတတ္သည္။ အာရံုအေတြ႔ကုိ မ်က္စိျဖင္႔ ေတြ႔ျမင္ရျခင္းမဟုတ္၊ ဥာဏ္ျဖင္႔ေတြ႔ျမင္ေနရျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔ ရုပ္နာမ္တုိ႔ ၏ ျဖစ္ပ်က္ ျခင္းကုိ ရွဳမွတ္ရာမွ နာမ ရူပ ပရိေစၧဒ (ရုပ္နာမ္ကုိ ခြဲျခားျမင္မွဳ)ဥာဏ္ စေသာ ဥာဏ္စဥ္မ်ား အဆင္႔ဆင္႔ ျဖစ္ေပၚျပီး တရားထူးကုိ ရရွိနုိင္ၾကပါသည္။
မူရင္းပို႔စ္တင္သူကို credit ေပးပါတယ္။
ကိုဇာဏီ(ကံမ)
ေညာင္းအားၾကီးလွ်င္ ေနရာ ျပင္နုိင္သည္။ ရွဳမွတ္ဖန္မ်ားလွ်င္ နိမိတ္ တစ္ခုခု ျမင္လာတတ္၏။ နွာသီးဖ်ားကုိ တုိးေသာ ထြက္ေလ ၀င္ေလ ကုိ သိေအာင္ ရွဳမွတ္ဖန္မ်ားေသာအခါ ထြက္ေလ ၀င္ေလသည္ ေလေျမာင္းၾကီးပမာ ျဖစ္ေပၚဟန္ ထင္ျမင္လာတတ္သည္။ ထြက္ေလသည္ နွာသီး၀ အျပင္သုိ႔ တစ္ထြာ တစ္ေတာင္ ရွည္ထြက္သြားပံု၊ ၀င္ေလသည္ ခ်က္ထိေအာင္ေရာက္သြားပံုတုိ႔ကုိ ထင္ျမင္တတ္သည္။ နွာသီး၀မွာ ထြက္ေလ ၀င္ေလသည္ မီးခုိးျဖဴလုိ တစ္ခါ တစ္ခါ အျဖဴခုိးနွင္႔ ေရာလ်က္ ေရႊ မွဳန္႔ ေငြ မွဳန္႔လုိ တစ္ခါ တစ္ခါ ပုလဲလံုးေလးလုိ အခ်ိဳ႔ေယာဂီမ်ား ထင္ျမင္တတ္ၾကသည္။
သမာဓိရင္႔လာရင္ ပုလဲလံုးေလးမ်ားအေရာင္ေတာက္လာျပီး ထိုအေရာင္ျဖင္႔ ၀မ္းထဲရွိ အရာမ်ားကုိပင္ျမင္တတ္သည္။ အျခားအာရံုနိမိတ္မ်ားကုိလည္း ျမင္တတ္သည္။ ထုိနိမိတ္တစ္ခုခု ေပ်ာက္သြားလွ်င္ နွာသီး၀က ထြက္ေလ ၀င္ေလ ျပန္မွတ္ရမည္။ ထုိထင္လာေသာ နိမိတ္မ်ားကုိမူ နွစ္သက္ေက်နပ္မေနရေပ။ နိမိတ္ကုိ နွစ္သက္ေက်နပ္ျပီး မိမိကုိယ္ကုိ အထင္ၾကီးေနလွ်င္ ကမၼ႒ာန္း အလုပ္ကုိ အေနွာင္႔အယွက္ျဖစ္တတ္သည္။
ထုိသုိ႔ေတြ႔ေသာ နိမိတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ဥဂၢဟ နိမိတ္(ၾကြတက္လာေသာအာရံု) ဟုေခၚသည္။ ထုိနိမိတ္မ်ားမွ ထင္ရွားေသာ ဂံုညင္းခန္႔ ဥသွ်စ္သီးခန္႔ နိမိတ္ တစ္လံုးလံုးကုိ နွာသီးဖ်ားနွင္႔ တစ္ေတာင္ခန္႔ေနရာမွာ ျမင္ေအာင္ မ်က္စိမွိတ္လ်က္ အာနာပါန ကုိရွဳ၊ ထုိနိမိတ္လံုးသည္ အစတြင္ မိမိထားလုိေသာ ေနရာမွာ ေရာက္လာသလုိလုိ ေပ်ာက္သြားသလုိလုိထင္တတ္သည္။ ၾကာေသာအခါ မေပ်ာက္ေတာ႔ဘဲ မ်က္စိဖြင္႔ၾကည္႔လွ်င္ပင္ ျမင္ေနတတ္၏။ သုိ႔ရာတြင္ မ်က္စိမွတ္၍ စိတ္ျဖင္႔ျမင္ေအာင္ၾကည္္႔ရသည္။ ၾကည္႔ဖန္မ်ားလွ်င္သမာဓိ ခုိင္ျမဲျပီး နိမိတ္လံုးသည္ ေနလအေရာင္ထက္ပင္ လင္းထိန္ ေအးျမ လာတတ္သည္။
ထို နိမိတ္သည္ မိမိ ေရွ႔မွာ တည္ျငိမ္ေနလိမ္႔မည္။ ထုိနိမိတ္ကုိ ပဋိဘာဂ နိမိတ္(သမထ ရွဳရာတြင္ ေနာက္ဆံုးထင္ေသာ အာရံု) ဟု ေခၚသည္။ ထုိ ပဋိဘာဂ နိမိတ္ကုိ ၾကည္႔ ရွဳေနလွ်င္ ၾကာေလ ထင္ရွားေလ၊ျငိမ္သက္ေအးခ်မ္းေလ ျဖစ္ျပီး ပီတိ(နွစ္သက္မွဳ) ျဖစ္လာလိမ္႔မည္။ ပီတိ ျဖစ္လွ်င္ သုခ (ခ်မ္းသာမွဳ)ျဖစ္၏။ ထုိသုိ႔ သုချဖစ္လွ်င္ ဧကဂၢတာ(ခုိင္ျမဲတည္တ႔ံမွဳ)ျဖစ္သည္။ ထုိအခါ ထုိပဋိဘာဂနိမိတ္အာရံု ကုိျမင္သည္မွတပါး အျခားဘာကုိမွ် မျမင္ေတာ႔ေပ။ သုိ႔ျဖစ္၍ စ်ာန္အဂၤါ ငါးပါး(၀ိတက္.၀ိစာရ.ပီတိ.သုခ. ဧကဂၢတာ)ျပည္႔စံုျပီး ပထမစ်ာန္ေဇာက်ေလသည္။ ထုိပဋိဘာဂ နိမိတ္ကုိ ၾကည္႔ျမင္ေနေသာ ေယာဂီမွာ သေဘာတရားငါးမ်ိဳးပါ၀င္ေသာ ပထမ စ်ာန္စိတ္ ျဖစ္လာသည္။ ပထမ စ်ာန္ ကုိရလာသည္ဟု ဆုိလုိသည္။ အာနာပါန သမထ မွ်သာမဟုတ္ အျခား မည္သည္႔သမထ ကုိမဆို သမာဓိ ရေအာင္ ေရွးဦးစြာ က်င္႔ရပါမည္။
#၀ိပႆနာတက္၍ ရွဳမွတ္နည္း။
ဆုိခဲ႔သည္ ဥဂၢဟ နိမိတ္မ်ိဳးကုိ ခပ္ၾကာၾကာျမင္ရလွ်င္ သမာဓိ အေတာ္အားေကာင္းျပီးျဖစ္သည္။ ၀ိပႆနာ ကုိေျပာင္းျပီး ရွဳမွတ္မည္ျဖစ္သျဖင္႔ အာနာပါန ရွဳခါနီးက ျပဳသလုိ ကန္ေတာ႔ျခင္း၊ သီလ ေဆာက္တည္ျခင္း တုိ႔ကုိျပဳရမည္။ ၀ိပႆနာတရားကုိငါရမည္ဟု ထက္သန္စြာ.ယံုၾကည္ စိတ္ေမြးရမည္။ ထုိ႔ေနာက္ မိမိထုိင္တတ္သလုိ ထုိင္ျပီး (၁၀)မိနစ္ခန္႔ နွာသီးဖ်ား၌ ထြက္ေလ ၀င္ေလ ထြက္ျခင္း ျဖစ္ေပၚျခင္း ေပ်ာက္သြားျခင္းသေဘာတုိ႔ကုိ အနိစၥ (အျမဲမရွိ) ဟု ရွဳမွတ္ရမည္။ (၁၀)မိနစ္ (၁၅)မိနစ္ ခန္႔ရွိေသာအခါ မိမိ၏ငယ္ထိပ္ကုိ အာရံုျပဳ၍ ငယ္ထိပ္မွာ စိတ္ထားရမည္။ ငါးမူးေစ႔ က်ပ္ေစ႔ခန္႔ရွိ ငယ္ထိပ္ေနရာတြင္ ေအးခနဲ ပူခနဲ ေႏြးခနဲ ေတြ႔ရတတ္သည္။ စိတ္ကုိမလြင္႔ေစရ။ ငယ္ထိပ္ေနရာမွ အာရံုသည္ လွဳပ္လာ ၾကီးက်ယ္ပြါးမ်ားလာတတ္သည္။
တရြရြ တဖြဖြ တဖြဲဖြဲ တသဲသဲ ျဖစ္လာတတ္သည္။ အာရံုအေတြ႔ကုိ မ်က္စိျဖင္႔ ေတြ႔ျမင္ရျခင္းမဟုတ္၊ ဥာဏ္ျဖင္႔ေတြ႔ျမင္ေနရျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔ ရုပ္နာမ္တုိ႔ ၏ ျဖစ္ပ်က္ ျခင္းကုိ ရွဳမွတ္ရာမွ နာမ ရူပ ပရိေစၧဒ (ရုပ္နာမ္ကုိ ခြဲျခားျမင္မွဳ)ဥာဏ္ စေသာ ဥာဏ္စဥ္မ်ား အဆင္႔ဆင္႔ ျဖစ္ေပၚျပီး တရားထူးကုိ ရရွိနုိင္ၾကပါသည္။
မူရင္းပို႔စ္တင္သူကို credit ေပးပါတယ္။
ကိုဇာဏီ(ကံမ)
No comments:
Post a Comment