Tuesday, April 24, 2012
ဦးေတဇသားမ်ားႏွင့္ ဖုိးလျပည့္အေၾကာင္း
သူတုိ ့အဖြဲ ့ေျပာေနတဲ့စ ကားေတြက ဘယ္ေတာ့မွ ေဒၚလာ ငါးသန္းေအာက္ မရွိဘူး။ သူတုိ ့ရဲ ့ကားေတြ ကလည္း ေဒၚလာ ေလးငါးသန္းတန္ ကားေတြျဖစ္တဲ့ ဖရာရီ (Ferrari) ကားေတြ ဆုိေတာ့ အင္ဂ်င္ပါ၀ါ အရမ္းေကာင္းပါတယ ္။ သူတုိ႔ေဘးမွာကလည္း စကတ္တုိတုိ နဲ ့အရမ္းကုိ လွတဲ့ ေကာင္မေလး သုံ းေလးေယာက္ကလည္း မႈးယစ္ရီေ၀ေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြ နဲ႔။ အားလုံးလုိလုိက အေနာက္တုိင္း စတုိင္ ျမဴးၾကြတဲ့ ေတးသီးခ်င္းေတြနဲ ့ ေပ်ာ္ရႊင္ ေနၾကတဲ့အခ်ိန္။
အခ်ိန္က ညသန္းေခၚယံ။ ေနရာက မဂၤလာဒုံ ေလယ်ာဥ္ကြင္း။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူတုိ ့က
ဘာလုိ ့ေလယ်ာဥ္ကြင္းကုိ လာတာလဲလုိ ့ေမးစရာရွိတယ္။
သူတုိ႔ရဲ႔ကားေတြက ေနာက္ဆုံးေပၚ အေကာင္းဆုံး ကား ေတြျဖစ္ေတာ့
အရမ္းျမန္တယ္။ အဂၤ်င္ပါ၀ါ ေကာင္းေတာ့ အသံေတြက ဂ်က္ေလယ်ာဥ္ အလားပဲ။ ဒီေတာ့
ဒီကားေတြနဲ ့ရန္ကုန္ၿမိဳ ့ေပၚက ရွိသမွ် လမ္းေတြေပၚမွာ တစ္ခုမွ
သူတုိ႔ကားေတြနဲ႔ မကိုက္ဘူး။ အဆင္မေျပဘူး။ ကားေမာင္းၿပိဳင္ရင္
လမ္းေကာင္းတာကုိ ရွာေဖြရတယ္။ သူတုိ ့ကားေတြအတြက္ လမ္းေကာင္းတဲ့ ေနရာက
ရန္ကုန္ မဂၤလာဒုံ ေလယ်ာဥ္ကြင္ း
တစ္ခုပဲရွိတယ္။ ေလယ်ာဥ္ ေျပးလမ္းေပၚမွာ ကားေမာင္း ၿပိဳင္တာက အႏၱာရယ္လည္း
ကင္းတယ္။ ဒ့ါေၾကာင့္ မေရြးခ်င္ပဲ ေရြးရတဲ့ေ လယ်ာဥ္ကြင္းျဖစ္တယ ္လုိ႔ သူတုိ႔တစ္စုက က်ေနာ့္ကုိ ရွင္းျပပါတယ္။
" ခင္ဗ်ားတုိ ့ကုိ ေလယ်ာဥ္ကြင္း ရဖုိ ့ဘယ္သူက ခြင့္ျပဳတာလဲဗ်"
"ဒါမ်ား အဆန္းလုပ္လုိ ့။ ေလတပ္ ဦးစီးခ်ဳပ္ဆီကုိ ဖုန္းဆက္လုိက္ရင္ ၿပီးတာပဲ"
ညသန္းေခါင္ယံမွာ ေလယ်ာဥ္ အတက္အဆင္း မရွိေတာ့ဘူ း ဆုိေတာ့ သူတုိ ့တစ္စု ကားေမာင္းၿပိဳင္ ၾကပါတ ယ္။ သူတုိ ့ဆုိတာက သူေဌးႀကီး ဦးေတဇသားမ်ားႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊရဲ ့အခ်စ္ဆုံး ေျမးဖုိးလျပည့္တု ိ
့ပဲျဖစ္ပါတယ္။ သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြျဖစ္တဲ့ ဗလေကာင္းေကာင္း ခပ္မုိက္မုိက္
မ်က္ႏွာနဲ ့လူေတြ ကလည္း သူတုိ ့ေဘးမွာ ရပ္ေနၾကပါတယ္။ အားလုံးရဲ
့ဂ်ိဳင္းေအာက္မွာ ေသနတ္ကုိယ္စီနဲ ့ဆုိေတာ့ ၾကည့္ရတာ အင္မတန္ကုိ အသက္၀င္တယ္။
အားလုံးက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ တရား
အားထုတ္ေနတာ မဟုတ္ေတာ့ အၿပဳံးကုိယ္စီ မရွိၾကပါဘူး။ မ်က္ႏွာတုိင္းက ခပ္တည္တည္နဲ ့။သူတုိ႔ရဲ႔ကားေတြက ေနာက္ဆုံးေပၚ အေကာင္းဆုံး ကား
" ခင္ဗ်ားတုိ ့ကုိ ေလယ်ာဥ္ကြင္း ရဖုိ ့ဘယ္သူက ခြင့္ျပဳတာလဲဗ်"
"ဒါမ်ား အဆန္းလုပ္လုိ ့။ ေလတပ္ ဦးစီးခ်ဳပ္ဆီကုိ ဖုန္းဆက္လုိက္ရင္ ၿပီးတာပဲ"
ညသန္းေခါင္ယံမွာ ေလယ်ာဥ္ အတက္အဆင္း မရွိေတာ့ဘူ
ေဒၚလာ သုံးသန္းေၾကး ကားေမာင္းၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုကို
"ေဒၚလာ သုံးသန္းကို ဘယ္လုိမ်ဳိးေပးလဲ။ ေငြအိတ္နဲ႔ ေပးတာလား။ ခ်က္လက္မွတ္နဲ႔ ေပးတာလားဗ်" က်ေနာ္က အရပ္ ေျခာက္ေပေလာက္ရွိတဲ့ ဗလေကာင္းေကာင္း သက္ေတာ္ေစာင့္ႀကီးကုိ ဆက္ေမးေတာ့....
"ေငြေပးတာ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ေလနဲ႔ေပးတာ။ သူတုိ႔အေဖေတြ အဘုိးေတြ ဆီကုိေျပာလုိက္ရင္ ေဒၚလာ သုံးသန္းတန္ လုပ္ကြက္ရတ
ဒီည ကားေမာင္းၿပိဳင္ပြဲၿပ
ေလယ်ာဥ္ကြင္းမွာ ၿပိဳင္တဲ့ပြ
ပြဲလည္းၿပီးေရာ သူတုိ ့လူစု ႏုိက္ကလပ္ဆီကို ခ်ီတက္ၾကပါတယ္။
ၾသစေတ်းလ်ကေန ရန္ကုန္ကုိ အလည္လာတဲ့ က်ေနာ္လည္း ႏုိက္ကလပ္ တက္ပါတယ္။ က်ေနာ္ ေသာက္ေနတဲ့ စားပြဲ၀ုိင္းကုိ VIP ၀ုိင္းလုိ႔ေခၚတယ္။ ေရွ႔ဆုံးတန္းရဲ႔ သုံး၀ုိင္းေျမာက္ပြဲမွာ က်ေနာ္ တစ္ေယာက္တည္း ထုိင္ေသာက္ ေနမိတယ္။
က်ေနာ္ တစ္ေယာက္တည္း ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖစ္ေနတဲ့အ
ဗလႀကီးႀကီး၊ အရပ္အေမာင္း ေကာင္းေကာင္းနဲ ့လူသုံးေယာက္က ေရွ ့ဆုံးတန္းက VIP စားပြဲခုံ ေလးငါးလုံးကုိ တစ္ခုံတည္းျဖစ္ေအာင္ စုစည္းလ
စားပြဲေပၚမွာ Gold Label သုံးလုံးကို ေဒါင္လုိက္ေ ထာင္လုိက္ပါတယ္။
သက္ေတာ္ေစာင့္ တစ္ေယာက္နဲ ့က်ေနာ္ ငယ္ငယ္ကတည္းက သူငယ္ခ်င္းေတြပါ။ သူက ခရာေတး ကစားတာ အေလးမတာကုိ ၀ါသနာပါတဲ့လူ။ အရပ္ကလည္းေကာင္း ဗလကလည္း ေကာင္းေတာ့ သူ ဒီအလုပ္ကို ရတာထင္တယ္။ သူဒီအလုပ္လုပ္ေနမွန္း က်ေနာ္မသိဘူး။ က်ေနာ္ေတြ ့ေတြ ့ခ်င္း သူ ့ႏုိက္ကလပ္ထဲမွာ ႏုတ္ဆက္ပါတယ္။
"ေဟ့...ဘဲႀကီး ဘယ္တုန္းက ရန္ကုန္ကုိ ျပန္ေရာက္ ေနတာလဲဗ်"
"ၿပီးခဲ့တဲ့ အပတ္က ေရာက္တာ။ မင္းက ဒီမွာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
" ဦးေတဇသားေတြကုိ သက္ေတာ္ေစာင့္ လုပ္ေနတာ။ ေနာက္မွ စကားေျပာမယ္ဗ်ာ။ အခု အလုပ္ မအားေသးလုိ ့"
သူ အလုပ္မ်ား ေနေတာ့ က်ေနာ္နဲ ့ေကာင္းေကာင္း စကားမေျပာျဖစ္
မွတ္ခ်က္။ ။ က်ေနာ့္အေတြ ့အႀကဳံမဟုတ္ပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းရဲ ့အေတြ ့အႀကဳံ အျဖစ္မွန္ကုိ ျပန္လည္ ေရးသားထားခ်င္း ျဖစ္ပ
No comments:
Post a Comment