အထက္ပါ
ေခါင္းစဥ္နွင့္ စာတစ္တန္ ေပတစ္တန္ ေရးလိုက္ျခင္းသည္ ရင္ထဲတြင္ အလြန္ကိုျဖင့္
မခံစားနုိင္ေသာေၾကာင့္ သာျဖစ္သည္။ မည္သူ႔ကို အျပစ္တင္ရမွန္းမသိေသာအေျခအေနသည္
အဆိုးရြားဆံုးျဖစ္သည္။ ထို အဆိုးရြားဆံုး အျဖစ္အပ်က္ကို ျမ၀တီ နွင့္ မယ္ေဆာက္ရွိ
ေရႊႊေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား နင့္နင့္နာနာခံစားေနရေလသည္။ ျမ၀တီ ရွိ အာဏာပိုင္
အဖြဲ႔အစည္းမ်ားလည္းေကာင္း၊ ကရင္ျပည္နယ္ တြင္ ၀န္ၾကီးခ်ဴပ္လုပ္ေနသာ ဦးေဇာ္မင္းသည္
လည္းသိမည္မထင္ပါ... ထုိ႔ေၾကာင့္ အင္တာနက္စာမ်က္နွာတြင္ သမၼတၾကီးနွင့္
ကရင္ျပည္နယ္ ၀န္ၾကီးခ်ဴပ္ ဦးေဇာ္မင္း သိေစရန္အလို႔ငွာ တင္ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ယခု ခံစားေနရေသာ
ဒုကၡ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးၾကီးသည္ သၾကၤန္အျပီးနွစ္ဆန္း ၃ ရက္ေန႔ေလာက္မွ
စတင္သည္ဆိုလွ်င္ကားမွားမည္မထင္ပါ… အလုပ္သမားကုန္ၾကမ္းေပါမ်ားေသာ ျမန္မာနိုင္ငံ၏
အားနည္းခ်က္ကိုအခြင့္ေကာင္းယူကာ ထုိင္းနိုင္ငံရွိ မယ္ေဆာက္ျမိဳ႔ ေထ့စၥပန္းရံုး (ျမိဳ႔နယ္စည္ပင္သာယာရံုး) မွ
ေထာ္ေလာ (ထုိင္းနုိင္ငံေနထိုင္ခြင့္) ကို စတင္ရိုက္ေပးခဲ့ပါသည္…
စတင္ရိုက္သည့္ရက္တြင္ ျမန္မာေပါင္း ၆၀ ေယာက္ကို ပင္ပင္ပန္းပန္းေရာက္လာကာ ရိုက္ခဲ့ေသာ္လည္းပဲ ဘန္ေကာက္က ရဲေတြ၏
ေဘာလံုးပြဲရွိလို႔ ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ မရုိက္ျဖစ္ဘဲ ျပန္လႊတ္ခဲ့ရာကစကာ ထို
ထိုင္းနိုင္ငံ၏ ေနထိုင္ခြင့္ ျပႆနာအရင္းခံ စတင္ခဲ့ပါသည္။
သိတတ္နားလည္ေသာ
ျမန္မာမ်ားနွင့္ ထုိင္းလူၾကီးမ်ားက ဒီလိုေနထိုင္ခြင့္ရိုက္ျခင္းသည္
မဟုတ္မမွန္ေၾကာင္း၊ ဥပေဒနွင့္လည္း မကိုက္ညီေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့ေသာလည္း
အမ်ားမိုးခါးရည္ေသာက္ ကိုယ္လည္းအတူတူပင္ ဟူေသာ အေတြးမ်ိဴးနွင့္ စတင္ကာ ရာဂဏန္း
ခန္႔ရွိေသာ မည္သည့္လတ္မွတ္မရွိေသာ ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားစြာသည္
ကားအသြယ္သြယ္ျဖင့္ တစ္ေနကုန္မလုပ္ဘဲ ညေန ၅ နာရီေနာက္ပိုင္းမွ ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္ရိုက္ေပးေသာ
ထုိင္းနုိင္ငံ၏ ေနထိုင္ခြင့္စာရြက္ကို ေနပူဒဏ္ခံ၊ အစာငတ္ခံ၊ ေနပူလွန္းခံျပီးမွ မရရေအာင္
ဓာတ္ပံုရုိက္၊ လက္ေဗြနွိပ္ျပီး ေနထုိင္ခြင့္စာရြက္မ်ားရခဲ့ပါသည္။
အလုပ္သမားေခၚခြင့္စာရြက္ရွိသူ
အလုပ္ရွင္ သူေဌးမ်ား၏ ဘိုင္ကိုတာမ်ားကို အျမတ္ျဖင့္ ၀ယ္ယူကာ
ျမန္မာနိုင္ငံသား အလုပ္သမားမ်ားအေပၚအခြင့္ေကာင္းယူျပီး
မတန္မဆေစ်းနွဴန္းျဖင့္ ရံုးကအရာရွိျဖင့္ ေပါင္းကာ ထို
ေနထိုင္ခြင့္စာရြက္မ်ားကို ရိုက္ေပးခဲ့ပါသည္။ထုိ ေထာ္ေလာ (ေနထုိင္ခြင့္)
စာရြက္မ်ားသည္ ရံုးက အမွန္တကယ္ရိုက္ေပးေသာ နွံဴးသည္
ဘတ္ ၈၀ ျဖစ္ေသာလည္းပဲ စရိုက္သည့္ေန႔ကစကာ
ဘတ္ ၃၅၀၀ နွင့္ ေစ်းဖြင့္ကာ ေနာက္ဆံုး ရက္မ်ားတြင္ ဘတ္ ၆၀၀၀ ထိျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ မည္သုိ႔ပင္ေစ်းတက္ျပီး
ရိုက္ေပးေသာ္လည္းပဲ ေအးဂ်င့္မ်ားနွင့္
လာရိုက္ေသာ ေရႊႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားသည္ မ်ားသထက္ပင္မ်ားလာသည္ကို
အံ့ၾသဖြယ္ရာ ေတြ႔ရွိခဲ့ပါသည္။
ျပဳလုပ္ေပးေသာ ေအးဂ်င့္မ်ားကမူ
ထုိင္းအလုပ္သမားရံုး ကလုပ္ေပးေသာ ေနထုိင္ခြင့္စာရြက္မ်ားကို ထုိင္းေဆးရံုက
ေဆးစစ္ခြင့္ေပးပါ့မလားဟု စိုးရိမ္ေသာလည္းပဲ အခက္အခဲမရွိ ပိုက္ဆံလမ္းခင္းကာ
ျပီးသြားခဲ့သည္… သို႔နွင့္ ထို္င္းအလုပ္သမားရံုးက ဒီစာရြက္ေတြကို
အသိအမွတ္ျပဳပါ့မလားဟု သံသယစိတ္ကလည္း ရံုးေပၚတြင္ ပိုက္ဆံမ်က္နွာျဖင့္ပင္
အရာအားလံုး ျဖတ္သန္းသြားခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုး ဘန္ေကာက္ရွိ ရံုးကိုပို႔ျပီး
အစစ္ခံေသာလည္းပဲ အခက္အခဲမရွိ ဂဠဳန္ တံဆိပ္မ်ား တံဆိပ္တံုးမ်ားျဖင့္ ( မဟာထိုင္၊ စံေခ်ာင္းနွင့္ ေမာင္ေတာ )
စာရြက္မ်ား ရရွိလာခဲ့သည္။
သို႔နွင့္ ထုိင္းနို္င္ငံရွိ
ရံုးအားလံုးက လက္ခံလိုက္ျပီး ခ်ေပးလုိက္ေသာ ေထာ္ေလာ ( ေနထုိင္ခြင့္ )
စာရြက္မ်ားကို ခ်စ္ၾကည္ေရး တံတားေဘးရွိ ထုိင္း ေတာေမာင္းရံုး ( လ၀က ရံုး ) က
လက္မခံေလျပီ… တရား မ၀င္ဟုဆိုကာ ထုိစာရြက္မ်ားအားလံုး ပယ္ခဲ့ေလသည္…
ဤတြင္ ျမန္မာ
ေအးဂ်င့္တာ၀န္ခံမ်ားသည္ ထို လ၀က အရာရွိကို သြားေရာက္ညွိ လာဘ္ထိုးသည္ကိုပင္
လက္မခံသည္ဟုသိရသည္… တစ္ရက္မရလွ်င္ ဒါေတာေမာင္းအရာရွိ ပိုက္ဆံမစားတတ္ေသးပါ ဟူေသာ
ယူဆခ်က္မ်ားျဖင့္ ပတ္စ္ပို႔ ရမည္ဟု တာ၀န္ခံရိုက္ေပးထားေသာ ကုမၼဏီမ်ား ၀ို္င္းကာ
ေျဖာင့္ဖ်ေျပာဆိုၾကေပမယ့္ မရေရးခ်မရခဲ့ပါ…
ဒါဆိုရင္ ဘာေၾကာင့္ ေတာေမာင္းအရာရွိက
လတ္မွတ္မထိုးသလဲဟူေသာ ေမးခြန္းကို ေအာက္ပါအတိုင္း လ၀က ရံုးထဲက ထုိ္င္း၀န္ထမ္းမ်ား
ေျဖဆိုခဲ့ၾကပါသည္…
(၁)
ယခုနွစ္ ထုိင္း သကၠရာဇ္ ၂၅၅၅ ခုနွစ္တြင္ မည္သည့္ေနထုိင္ခြင့္ကို မွ
ရိုက္ေပးျခင္းကို ခြင့္ျပဳထားျခင္းမရွိေသးပါ…ထို႔ေၾကာင့္ အထက္ရံုးက
ခြင့္ျပဳခ်က္မလာမခ်င္း ဒီ ေနထုိင္ခြင့္မ်ားကို ဆိုင္းငံ့ထားပါမည္…
(၂)
သို႔ေပမယ့္ ယခု ထုိင္းေနထုိင္ခြင့္ ေထာ္ေလာသည္ ၂၅၅၄ ခုနွစ္ က အလုပ္သမားျဖစ္ေၾကာင္း
ေရးထားပါလွ်က္ ဘာေၾကာင့္လတ္မွတ္မထုိးပါသလဲဆိုေသာ ေမးခြန္းကို … ?
ေနထုိင္ခြင့္သည္ ၂၅၅၄ ခုနွစ္
လို႔ေရးထားေပမယ့္ ေနထို္င္ခြင့္စာရြက္ပိုင္ရွင္ ကို ဓာတ္ပံုရိုက္ထားေသာ ရက္စြဲသည္
၂၅၅၅ မွ ရိုက္ထားျခင္းေၾကာင့္ တရားမ၀င္သည္ဟု သိရသည္… ၂၅၅၄ မွ အလုပ္သမားသည္ ၂၅၅၄
တြင္ပင္ ဓာတ္ပံုရုိက္ရမည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည္…
ထုိ႔ေၾကာင့္
အဆိုပါ ေနထုိင္ခြင့္စာရြက္သည္ ဥပေဒကို လက္တလံုးျခား လွည့္စားထားျခင္းသာျဖစ္သည္ဟု
ေျပာဆိုခဲ့သည္။
(၃) ဒီထက္ ပိုဆိုးသည့္အခ်က္သည္ ေနထုိင္ခြင့္ပါ
ဓာတ္ပံုသည္ ကိုယ့္ဓာတ္ပံုေတာ့ျဖစ္ေနပါလွ်က္နွင့္ တျခား သူနာမည္၊ အသက္၊ တျခားသူ၏
ေမြး မိခင္၊ ဖခင္ နာမည္တုိ႔ျဖစ္ေနျခင္းသည္ လိမ္လည္ျခင္းသာျဖစ္သည္ဟု
ေတာ္ေမာင္းအရာရွိက ေနာက္ဆံုး စိတ္တုိုတုိနွင့္ ေျပာခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလသည္။
ထိုသို႔ ေတာေမာင္းအရာရွိ
တင္းခံေနျခင္းေၾကာင့္ ျပႆနာသည္ ေသးသြားသည္ေတာ့မဟုတ္ေပ… ပို၍ပင္ ၾကီးထြားလာေလသည္…
ပတ္စ္ပို႔ရမည္ဟု အာမခံခ်က္ျဖင့္ လုပ္ေပးထားေသာ ကုမၼဏီမ်ားနွင့္ ေအးဂ်င့္မ်ားသည္
တာ၀န္ယူထားေသာ ဆယ္ဂဏန္း၊ ရာဂဏန္း မွ်ေသာ အလုပ္သမားမ်ားကို တာ၀န္ယူ
ေကႊ်းေမြးထားရေလသည္။ တစ္လေလာက္နွင့္ ပတ္စ္ပို႔ရမည္ဟု သိထားေသာ ရာနွင့္ခ်ီေသာ
တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု မတစ္ေထာင္သားမ်ားသည္လည္း တစ္ပတ္ျပီး တစ္ပတ္ တစ္လ ျပီးတစ္လ
ၾကန္႔ၾကာေနကာ ျမ၀တီတြင္ ျပႆနာမ်ိဴးစံုကိုရင္ဆုိင္ရေတာ့သည္။
တာ၀န္ယူ လုပ္ကိုင္ေပးေသာ
ေအးဂ်င့္မ်ားနွင့္ ေစာင့္ရသည္ကို မေက်မနပ္ျဖစ္လာသူ အလုပ္သမားတို႔အၾကား ကေတာက္ကဆေတြ
ျဖစ္လာစဥ္တြင္ ၀ိသမေလာဘသား (၂) ေယာက္က မူ
၀င္ေငြအေတာ္ကိုေျဖာင့္ကာ သူေတာ္ေကာင္းၾကီး နွင့္ ကယ္တင္ရွင္ၾကီးသဖြယ္ ေနရာ
ယူလာၾကသည္။
ပထမ
ေလာဘသားက …… ဆယ္အိမ္မွဴး၊ ရာအိမ္မွဴး၊ ေက်းရြာအုပ္ခ်ဴပ္ေရးမွဴးမ်ား၊ စအဖမ်ားနွင့္
ျမ၀တီ ရဲစခန္းက ရဲမ်ားပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ျဖစ္လာေသာ ျပႆနာမ်ားကို ၾကီးသည္၊ ငယ္သည္မသိ
လူကုန္ကူးသည္။ လူေရာင္းစားသည္။ ပုဒ္မ အၾကီးၾကီးမ်ားတပ္ကာ ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္မ်ားလို
ဂုတ္ေသြး၀ိုင္း စုပ္ၾကေတာ့သည္။မေက်နပ္သူ
တရားလိုအလုပ္သမားမ်ားဘက္က အမူကို ပိတ္လိုက္ပါျပီ ဟုေျပာသည့္ၾကားကပင္
ျမ၀တီျမိဳ႔နယ္ရဲစခန္းရံုးက ျပည္သူ႔ရဲမ်ားကေတာ့ စားဂြင္တစ္ဂြင္လြတ္မည္စိုး၍
ကိုယ္တိုင္ တရားလိုလုပ္ျပီး အမူကို မပိတ္ေပးေပ….
ျပႆနာမ်ားျပီးသြား၍
အရင္းခံစစ္လုိက္သည့္အခါတြင္ေတာ့ တာ၀န္ယူလုပ္ေပးေသာ ေအးဂ်င့္လည္း
မေသရံုတမယ္ခံစားရျပီး ေငြလည္းကုန္၊ စီးပြားလည္းပ်က္ျဖစ္ရျပီး တနယ္တစ္ေက်းမွ
ေရာက္ရွိလာေသာ အလုပ္သမားမ်ားသည္လည္းပါလာေသာပိုက္ဆံမ်ားလည္းကုန္၊ကိုယ့္ကိုလုပ္ေပးေနေသာ
ေအးဂ်င့္ကိုယ္တိုင္ပင္ ေသမေလာက္ခံစားရသည္ကို ေတြ႔လိုက္ေသာ
သူတို႔ခဗ်ာမွာ ျမ၀တီ၏ ဒုကၡကို ဒီေလာက္နွင့္သာ ေက်နပ္ပါေတာ့မည္ဟု အထုပ္ပိုက္ကာ
ကိုယ့္ရပ္ရြာကို သာ ျပန္ၾကရေလသည္…
ဒုတိယ ၀ိသမေလာဘသားမ်ားကမူ ……………. ဒီေလာက္ခက္ေနသည့္ ေထာ္ေလာ (ေနထုိင္ခြင့္)
မ်ားကို ေတာ္ေမာင္းရံုးမ်ားက လတ္မွတ္ရေအာင္ယူကာ ပတ္စ္ပို႔ကို ၂ ရက္ အတြင္း
ျပီးေအာင္လုပ္ေပးျခင္းျဖင့္ မသိနားမလည္ ဘန္ေကာက္တက္ အလုပ္ရလွ်င္ျပီးေရာဆိုသည့္
ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားအေပၚ ဂုတ္ေသြးစုပ္ အျမတ္ထုတ္ၾကေလသည္။ ေတာေမာင္းရံုးက
လတ္မွတ္ရေအာင္ယူလုိက္သည့္နည္းက ေတာ့
ကြန္ျပဴတာ ေဆာ့ဖ္၀ဲမ်ားျဖင့္ ရိုက္ထားေသာ ဓာတ္ပံုေအာက္တြင္ ျပႆနာတက္ေနေသာ
၅
ကို ၄ ေျပာင္းရံုျဖင့္ ပတ္စ္ပို႔မ်ားကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ထုတ္ေပးေလေတာ့သည္...
ျပီးလွ်င္ တစ္စံုတစ္ခုျဖစ္ျပီဟု အသံၾကားရံုမွ်ျဖင့္ ထုိသူသည္
ေပ်ာက္ျခင္းမလွေပ်ာက္သြားျပီး က်န္ခဲ့ေသာ အလုပ္သမားမ်ားကမူေထာင္က်သူကက်၊ ပိုက္ဆံ ဆံုးသူက ဆံုးနွင့္ သစ္ကုိင္းလြတ္သြားေသာ
ေမ်ာက္တစ္ေကာင္လို က်န္ရစ္ခဲ့ေလေတာ့သည္…
ထိုသို႔ျပႆနာမ်ား
ၾကီးမားစြာျဖစ္ေနျခင္းသည္ ထုိင္း ၀န္ၾကီး ဌာနမ်ား၏ ရုိက္စားဂြင္မ်ားျဖင့္
လုပ္ေပးျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ရျပီး ေအာက္က လုပ္ေပးေနေသာ ကုမၼဏီမ်ားနွင့္
ေအးဂ်င့္မ်ားသည္ ထိုသို႔ ကိုယ္လုပ္ျပီး ကိုယ္တာ၀န္မယူေသာ ထုိင္း ၀န္ၾကီးဌာနမ်ားကို
တာ၀န္ယူလာေစရန္ မည္သို႔မွ် တတ္စြမ္းနိုင္မည္မဟုတ္ပါ… ထို္င္း - ျမန္မာ
အစိုးရပူးတြဲလုပ္ေဆာင္ေနေသာ ေရႊႊေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား
လြယ္ကူစြာလတ္မွတ္ရရွိေရးအတြက္လုပ္ေဆာင္ေနၾကေသာ ျမန္မာအာဏာပုိင္အရာရွိမ်ားသည္္
ရာနွင့္ခ်ီ ဒုကၡေရာက္ေနၾကေသာ အလုပ္သမားမ်ား၏ ျပႆနာကို ၾကား၀င္ရပ္
ေျဖရွင္းေပးသည့္ပါသည္ဟု အဆိုပါ ေဆာင္းပါးျဖင့္ တိုက္တြန္းအပ္ပါသည္….
(ေျဖရွင္းရန္နည္းလမ္း)
ကိုယ့္ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားကို
ေငြမ်က္နွာတစ္ခုတည္းမၾကည့္ဘဲ မွန္ကန္စြာလုပ္ေဆာင္ေပးေနေသာ ေအးဂ်င့္မ်ားက
အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ ေျဖရွင္းရန္အတြက္ အခ်က္ (၃) ခ်က္ကို ျမ၀တီရွိ
ျမန္မာေရႊႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား အလိမ္မခံရေအာင္ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္…
(၁)
ေနာက္ဆံုးရသည့္သတင္းမ်ားအရ မယ္ေဆာက္ရွိ ေတာေမာင္းရံုးက မထိုးေပးသည့္လတ္မွတ္ကို
ဘန္ေကာက္ရံုးခ်ဴပ္လတ္မွတ္ထိုးေပးမည္ဟု ေျပာဆိုၾကျပီး ထို ေထာ္ေလာ အသစ္မ်ားကို
ကိုင္ထားေသာ အလုပ္သမားမ်ားကို ဘန္ေကာက္သို႔ ေခၚေဆာင္သြားျပီး တရား၀င္ ပတ္စ္ပို႔
ကိုင္ေဆာင္ရေအာင္ ၾကိဳးစားလွ်က္ရွိသည္… ထိုသို႔ၾကိဳးစားရာတြင္ ကုန္က်မူမ်ားသည္
၂၅၀၀ ဘတ္ မွ ၄၀၀၀ ဘတ္အထိရွိနုိင္ေၾကာင္း သိရသည္။
(၂) ပို္က္ဆံအခက္အခဲရွိျပီး
ေထာ္ေလာကိုင္ေဆာင္ထားေသာ အလုပ္သမားမ်ားကိုမူ မယ္ေဆာက္ရွိ ေတာေမာင္းရံုးတြင္ပင္
ျဖတ္သန္းခြင့္ ရေအာင္ ဆက္လက္ၾကိဳးစားေနလွ်က္ရွိေၾကာင္းသိရသည္…
(၃)
ေနာက္ဆံုး မည္သုိ႔မွ မရသည့္အဆံုးတြင္ ထုိင္းနုိင္ငံမွ ၂၅၅၅
ေထာ္ေလာအသစ္ရိုက္မည့္ေန႔ အထိေစာင့္ျပီး ပတ္စ္ပို႔ လုပ္ၾကရန္သာျဖစ္ေတာ့သည္…
ျမန္မာ
ေရႊႊေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား စိတ္ခ်မ္းသာျပီး ကိုယ္က်န္းမာၾကပါေစ…
ျမန္မာ
ေရႊႊေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား ၀ိသမေလာဘသား (၂) မိ်ဴးေဘးမွ ကင္းေ၀းၾကပါေစ…
ျမန္မာ
ေရႊႊေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား တရား၀င္ ပတ္စ္ပို႔ကိုင္ေဆာင္ျပီး
စိတ္ခ်မ္းသာနုိင္ၾကပါေစ…
ကိုသီလ (U.V.I)
တန္ဖိုးျမင့္တက္လာသည့္ ျပင္ဦးလြင္ က်ဴးေက်ာ္ရပ္ကြက္ကို အာဏာပိုင္မ်ား ဖယ္ရွားခိုင္း (ေပးစာ)(01 Jun 2012)(0 comments)
ေခတ္စနစ္ေတြ နဲ႔ မကိုက္ညီေတာ့တဲ့ ျမန္မာ လ၀ကဌာနရဲ့ လုပ္ပံုလုပ္နည္းမ်ား(01 Jun 2012)(0 comments)
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ နယ္စပ္ၿမိဳ႔ ျမ၀တီ ျမိဳ႔ေပၚက အာရွ လမ္းမႀကီး(26 08 2012)(0 comments)
ခြဲျခားဆက္ဆံေသာ ၀န္ၾကီးဌာနေၾကာင့္ ခိုက္ရန္ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ျဖစ္ရပ္တစ္ခု (ေပးစာ)(15 Jul 2012)(0 comments)
